Jonge duivensport en de toekomst in verband met een snel veranderend aardmagnetische

Jonge duivensport en de toekomst in verband met een snel veranderend aardmagnetische

Ik heb net als elke andere liefhebber van een mooie en gezonde duivensport, zo nu en dan mijn hele ernstige twijfels over het lossingbeleid, die soms wordt nagestreefd. Ik zal hier niet met het beschuldigende vingertje gaan wijzen, want uiteindelijk is en blijft een melker zelf verantwoordelijk voor zijn deelname aan de wedvluchten. Ofwel, het is natuurlijk altijd gemakkelijk om vanaf de zijlijn allerlei goed bedoelende mensen te kleineren, of aan de Facebook schandpaal vast te binden. Kortom, hier wens ik niet aan mee te willen doen.

Maar wat ik wel kan doen is mijn kennis van zaken over een snel veranderend aardmagnetisme hier en daar rondbazuinen, opdat anderen hierover beginnen na te denken. Want dat de aarde het lastig heeft op dit moment, dat wordt alleen nog betwijfeld door marktpartijen of melkers, die hier denken geen belang bij te hebben.

Oké, wat is mijn idee en voor een kleiner deel mijn advies in dezen.

Om het aardmagnetisme een slag voor te zijn, adviseer ik je als melker om niet langer je jonge duiven tijdens hun geboorte jaar te riskeren om deel te nemen aan wedvluchten vóór de maand augustus. Want pas daarna is de stand van de zon al dermate anders ten opzichte van onze planeet, dat het magnetisch veld zich veel rustiger kan bewegen.

Dus, wie zijn jonge kroost veel meer de kans wil geven om op een relaxte wijze van hun eigen elektromagnetische groeiperiode te profiteren, die kan ze maar beter pas inspelen of opleiden tijdens de nazomer. Want kijk, een jonge duif die kent een iets andere elektromagnetische opbouw dan bv een oude duif. Je kunt dit verschil vrij eenvoudig terugzien in de glanskleur van met name de 4 laatste slagpennen, die bij een jonge duif lichter is dan die bij een jaarling of tweejarige. Dit verschil is terug te voeren op de schommelingen, die bij een jonge duif veel sterker aanwezig zijn dan bij een oude duif.

De schommelingen waar ik hier boven op wil wijzen, zijn niet altijd, maar wel heel vaak, afkomstig uit het ijzer en koperniveau in een jonge duif, want het zijn deze twee sporenelementen in vnl. het bloed, die garant moeten staan voor een goede verbinding met het aardmagnetisch veld, plus die met de zon.

Ik zeg, dus niet altijd, maar wel heel vaak, want juist een verduisteren en erna bijlichten, zijn er meestal debet aan, dat dit ijzer, koper effect, bij sommige jonge duiven niet zo goed uitvalt. Vandaar, dat het niet onverstandig is om is stil te staan, bij deze onnatuurlijke methode.

Ja, nu snap ik heus wel, dat ik nu niet ineens kan rekenen op veel bijstand, want zoiets als het aardmagnetisch veld in relatie met onze duivensport, is nu eenmaal een niet zo bijster bekend onderwerp. Of met andere woorden: wat de melker niet kent, dat wil hij niet aannemen, zolang hier geen wetenschappelijke verklaring aan ten grondslag ligt. Maar ja, je zou ook een aantal jaren, mijn ideeën kunnen uit proberen, zoals:

– Niet langer meer verduisteren en bijlichten

– Niet meer spelen met de jonge duiven, gedurende de hoogste stand van de zon

– Plus uitproberen, hoe het is om sowieso enkele jaren een wedvluchtpauze in te lassen voor jonge duiven; dus wel tussen medio augustus en eind september ze opleren met de wagen. Maar ze ook niet verder wegbrengen, dan een kleine 100 km.

– NB. Met uitzondering van overnachting jonge duiven, want die zijn in de regel van zichzelf al uit een heel stuk trager in hun relatieopbouw met ’t aardmagnetisme. Dus die zou ik zelfs helemaal niet eens opleiden in hun geboortejaar. Niet alleen om dat ze dan een groter risico lopen om te worden verspeeld, maar vanwege je ze dan eerder dommer maakt dan slimmer, maar dit terzijde.

Nawoord

Ik heb nu in het kort, mijn uitleg gegeven over een van de belangrijkste knelpunten binnen de huidige duivensport; het massaal verspelen van jonge duiven. Maar ik zou me kunnen voorstellen, dat je zegt: “…Vroeger verspeelden we toch ook al redelijk tot veel jonge duiven?” Nou, dat vraag ik me toch echt af, want ik heb zelf als jeugdlid in de jaren ’70 enkele jaren met de jonge duivenvluchten meegedaan. En ik kan me niet herinneren, dat ik of mijn sportgenoten, nu zo extreem veel jonge duiven aan huis of tijdens de vluchten kwijtraakte. Plus, het hele klimaat probleem is toch echt iets van de afgelopen 10 – 15 jaar. En zal naar mijn mening nog wel een hele tijd aanhouden, totdat het aardmagnetisme weer een nieuwe vorm heeft aangenomen, want dit is wat er nu gaande is. Ik bedoel, een gat in de ozonlaag, ja, ook dat speelt een hele belangrijke rol voor wat betreft de invloed van de zon. Maar ook de aarde zelf, die zal de komende decennia een iets andere krachtverdeling gaan aanhouden, als het gaat om zoiets eminents als aardmagnetisme. Welnu, hoe je er ook tegenaan wilt kijken, we zullen links of rechtsom iets anders moeten doen, dan het laten versloffen van zoiets als ons aanpassen aan de huidige klimatologische veranderingen.

Rob van Hove