Burn-Out

Het moet ergens rond de kerst van 2009 zijn geweest, dat ik van de een op de
andere moment niks meer kon vasthouden..! Geen duif, geen schrijfpen of boterham
met verse worst zeg maar..

Kortom, de rek was er volledig uit, zoals ze dit weleens plegen te zeggen.

Maar nu zoveel jaren later, begint langzaamaan de rek in het hoofd +
gevoelsleven weer terug te komen. Alleen wel jammer is dat ik hiervoor zoveel
dingen in mijn leven heb moeten missen, zoals mijn duiven. Want eenmaal terug
van het hoge Noorden, naar hier in ’t WILDE WESTEN. Kan ik het hier qua
beschikbare ruimte nog wel even uit mijn hoofd zetten. Maar wie weet, komt er
binnenkort een engeltje voorbij fietsen, die me dan achterop laat plaatsnemen.
Om me een mooi geschikt plekje aanwijst voor ’n leuk hokje met duiven..?

Maar dit terzijde, want ik heb dit stukje niet gepost voor mezelf, maar voor
diegenen die net als ik al jaren te kampen hebben gehad. Met van die blikken of
turende ogen in je rug prikkend… Want wat is nu feitelijk een stevige burnout.
Soms denk je dan achteraf: had ik maar een been gebroken, dan kan iedereen zien
wat je mankeert.

Een burnout is in mijn ogen, net als een elastiekje die je te ver of te lang
hebt uitgerekt.

En de oorzaak waardoor je als ondernemer in mijn geval, te lang maar blijft
doorakkeren. Is natuurlijk niet zo eenvoudig terug te vinden. Maar feitelijk is
dit ook helemaal niet eens belangrijk, want ik heb geleerd, dat je het verleden
niet kunt veranderen. Echter, het NU wel..!

Ben ik nu dan een aanhanger of adept geworden van de man die inmiddels
wereldberoemd is geworden met zijn boek: leven in het nu…Van Eckart Tolle..?

Ja en nee, want ik herken absoluut zijn verhaal en oplossingen wel, maar ik denk
dan terug aan die keer, dat ik bijna zijn boek in de prullenbak wilde smijten
van nijd. Dus met ander woorden: leven in het NU is mooi voor iemand als hij en
ik. Immers, hij en ik zijn beiden al door de ergste of zwaarste fasen van onze
zeer stevige burnout heen gekomen. Maar een ander die nog aan het begin ervan
staat, die moet je echt niet willen helpen met zijn boek. Te minste, dit is mijn
ervaring.

Ik heb van mijn burnout periode geleerd, dat je iedereen zijn eigen oplossingen
weg moet gunnen. En hem of haar, zeker niet moet willen doodgooien met allerlei
goed bedoelde adviezen en/of oplossingswegen naar een nieuwe en liefst redelijk
stressvrije nieuwe toekomst.

Welnu, mocht je zelf iemand zijn met een dergelijk ongeval aan je zielenkleed,
dan hoop ik voor je dat je enigszins de tijd en kans krijgt om je eigen uitweg
te vinden. Want hoe goed ook allemaal bedoeld. Het vinden van je eigen NU
momenten in het leven zijn nu eenmaal heel persoonlijk. En niet te vergelijken
met wie of wat dan ook is mijn ervaring tot nu toe.

Rob van Hove